در دو، سه ماه اخیر معاونت درمان وزارت بهداشت با حرکتی غیرمنصفانه در خصوص بیماران سرطانی باعث ایجاد یک فضای استبدادی در حوزه درمان شده و در دوره‌ای که بیماران سرطانی درگیر «یأس» هستند، به ناامیدی آنان دامن زده است.
معاونت درمان از چند ماه پیش به صورت یک ضرب‌الاجل با استفاده از نیرو‌هایی که هیچ شباهتی به عوامل درمانی نداشتند به مطب پزشکان متخصص آنکولوژی رفته‌اند و حتی از شیمی‌درمانی بیمارانی که از شهرستان به تهران برای مداوا و درمان آمده بودند، جلوگیری کردند.
توجیه معاونت درمان، مجهز نبودن مطب و کلینیک‌های پزشکان متخصص برای شیمی‌درمانی است. حال آنکه نتیجه نهایی این اقدام سوق دادن این بیماران به بیمارستان‌هایی است که به مراتب هزینه‌های سنگین‌تری را به بیمار تحمیل می‌کنند و در بسیاری از موارد خدمات نامطلوب‌تری هم ارائه می‌دهند.
حتی در خوشبینانه‌ترین حالت ممکن هم اگر بخواهیم این برخورد معاونت درمان را برای بیماران خیرخواهانه تلقی کنیم، اما نوع برخورد آن‌ها را نمی‌توان توجیه کرد. اینکه بیماری که وقت گرفته و برای شیمی‌درمانی مراجعه کرده، چرا باید دست خالی و با هزینه بیشتر به شهرش برگردد آن هم بی‌نتیجه، هیچ توجیهی ندارد!
از سوی دیگر این تصمیم به مثابه غیرمتخصص تلقی کردن پزشکانی است که از وزارت علوم مجوز تأسیس مطب و درمان گرفته‌اند. این سیاست‌های آنی و هیجانی که هیچگاه در نهایت به نفع بیمار نبوده و فقط جیب بیمارستان‌ها و سهامدارانشان را پر کرده، بدون شک مغایر با اهداف کلان طرح تحول سلامتی است که در واقع بخشی از فخرفروشی‌های دولت فعلی تلقی می‌شود.
معاونت درمان نباید با هیچ توجیهی، تخصص متخصصان آنکولوژی را نادیده بگیرد و کاسه داغ‌تر از آش شود تا درمان را از مطب و کلینیک به بیمارستان‌هایی بکشاند که طبیعتاً دردسر‌ها و هزینه‌های بیشتری را به بیماران تحمیل می‌کنند.
اگر قرار است به عنوان مثال، بیماری در حین شیمی‌درمانی به دارویی حساسیت نشان دهد و نیاز به دارو یا رسیدگی خاصی داشته باشد، چرا در مطب پزشکان همان امکانات وجود نداشته باشد؟! چرا بوروکراسی در بدنه معاونت درمان اینقدر طولانی و پیچیده است که برای دریافت مجوز بعد از انحلالی که توسط خودشان انجام گرفته، ماه‌ها باید منتظر ماند؟!
از سویی بوروکراسی پیچیده و طولانی در معاونت درمان با وظیفه ذاتی این معاونت مبنی بر درمان سریع بیمار تناقض آشکار دارد. آیا واقعاً تدبیر دولت و وزارت بهداشت در حوزه درمان این است؟!
کاش معاون درمان این وزارت بهداشت سری به بیمارستان‌ها می‌زد و اجحاف برخی از آن‌هایی را که داد مردم را درآورده‌اند، می‌دید، اما به واسطه سود صاحبان سرمایه و سهامداران بیمارستان‌ها، این معاونت ترجیحش سردرگم کردن بیماران سرطانی است که تعداد آن‌ها در حال حاضر رو به افزایش است.
کیفیت شیمی‌درمانی در بسیاری از بیمارستان‌ها به مراتب پایین‌تر از مطب پزشکان متخصصی است که به دلیل ارتباط چهره به چهره و مستمر، دغدغه بیشتری برای بهبودی بیمارانشان دارند.
توضیحات توجیه‌کننده معاونت درمان وزارتخانه نیز التیامی برای درد‌های این بیماران نیست و نمی‌توان هزینه‌های بیشتری را به بیماران سرطانی تحمیل کرد.
چرا باید بیماران سرطانی‌مان با وجود درد‌های فراوان و درگیری‌های زیاد به سبب کمبود دارو، هزینه‌های گزاف و هزار و یک مشکل دیگر، هر روز با قوانین دست و پاگیرتر این معاونت روبه‌رو و از درمان راحت‌تر دور شوند؟!
این سؤالی است که باید نمایندگان مردم در خانه ملت پاسخش را از وزیر بهداشت و درمان مطالبه کنند.
